Galatasaray ı çok seven biri olarak geçen gün maç öncesi aklıma geldi. Eskiden Türkiye kupasında adını ilk kez duyduğumuz bir takım ile eşleşince klasik bir tabir kullanılırdı. Gs'nin tek oyuncusu rakip takımın tamamı değerinde diye ifade edilirdi. Farkında değiliz ama artık maalesef şampiyonlar liginde bu duruma düşüyoruz. Avrupa ligini bilmem ama şampiyonlar liginde takımlarımızın uzun bir süre ciddi başarı yakalaması zor görünüyor. İnşallah yanılırım. Tüm takımlarımıza Avrupa da başarılar.
O son gole hiç gerek yoktu. Eve gider gitmez uyudum, hanımı tembihledim, 22.45'de uyandır beni diye. 23.30'de anca uyandım maçı açtım, 3-0. Hanım izlenmez artık dedi. Totem yaptım 6-0 olmasın, 5'de kalsınlar veya 7 atsınlar ben bu maçı sonuna kadar izleyeceğim dedim. Arada bir uyuyup uyandım. Totem tutmadı. O son gole ne gerek vardı yani. 5 ile iyiydik. 5 ile mutluyduk.
futbol güzel ama taraftar olup milyonlarca doları bir yılda kazanan adamların kötü oynadığı futboldan dolayı üzülmek çok yanlış geliyor bana. çoğu zaman milliyetçilik duygusuyla tutuyoruz takımları ama türkiyede 3 büyük denen takınların hiçbir milli yönü yoktur. hatta sürekli olarak yabancı futbolcu oyattıkları ve paranın büyüğünü onlara verdikleri için dövizin ülkeden çıkmasına neden olurlar. ortada dönen siyaseti ahlaksızca kavgaları düşündükçe daha da anlamsızlaşıyor. kendi düşüncelerimi yazdım. ben futbolu ve tribünde çılgınca bağırmayı çok seven birisiyim. ama 3 büyük takım avrupada yenilirse zerre kadar üzülmem.
En komiği de , bağdadi olayında altta kalmak istemeyen iran ,bagdadinin kayincosu ve eniştesinin peşine düştü
